Dat we moeten stoppen met fossiele brandstoffen is geen nieuws meer. Er zit simpelweg één ding op: energiebronnen ontwikkelen die kunnen voorzien in onze energievraag van nu én morgen. Duurzaam natuurlijk. In een klein Nederland is de kans groot dat je te maken krijgt met een duurzame energiebron in jouw leefomgeving. Om dat tot een succes te brengen voor iedereen, is eensgezindheid, flexibiliteit en communicatie nodig, zegt Peter Willems, secretaris bestuur dorpshuis ‘t Trefpunt in Deest. GroenLeven realiseerde op de nabijgelegen zandwinplas De Uivermeertjes een drijvend zonnepark én een zonnedak op het dorpshuis.
Zelf heeft Peter er in zijn dagelijks leven ook veel mee te maken: hoe kun je het beste omgaan met veranderingen, omwonenden en de noodzaak tot aanpassing van het landschap? Als secretaris van het dorpshuis in Deest én met zijn activiteiten in zandwinning heeft hij dan ook een voet in beide werelden. Peter: “Ik houd me bezig met ontzanding, en dat betekent over het algemeen dat de omgeving gaat veranderen om een noodzakelijk doel te bereiken. Ja, commercieel, maar zonder mijn werk zou iedereen ook ongelukkig worden. Linksom of rechtsom heb je de beste bedoelingen voor iedereen.”
Verhalen in de kroeg
Hij geeft aan dat er altijd verschillende reacties zullen zijn op ingrijpende zaken in de omgeving van een dorp. Peter: “Er zullen altijd mensen voor of tegen zijn. Het punt is dat we allemaal van fossiele brandstoffen af willen, maar er zelf het liefste geen veranderingen voor doormaken. Dat moeten we met zijn allen zo goed mogelijk proberen te ondervangen, we moeten erop anticiperen. Dat vergt eensgezindheid, flexibiliteit en communicatie vanuit iedere betrokken partij.”
Toch ziet Peter dat er over het algemeen minder weerstand is dan de (sociale) media soms doet lijken. “Het zijn vaak maar een paar mensen die zoiets lastig vinden, maar het gros ziet wel het nut, de noodzaak en de voordelen voor zichzelf van de komst van bijvoorbeeld zo’n drijvend zonnepark zoals op De Uivermeertjes. Zelf heb ik gemerkt dat het belangrijk is om duidelijk te maken wat het zowel de gehele omgeving als het omwonende individu kan opleveren, vanaf het allereerste begin van zo’n project. Mensen serieus nemen, eerlijk zijn en het dorp betrekken vanaf het begin; het is een spel van geven en nemen. Want laten we eerlijk zijn, iedereen staat na een inloopavond samen met elkaar in dezelfde kroeg, en dat moeten er goede verhalen rondgaan, geen stemmingmakerij. Dan breng je zo’n project tot een succes voor iedereen.”
Zonnepanelen voor het dorpshuis
Om de lokale omgeving te ondersteunen in het kader van de komst van drijvend zonnepark Uivermeertjes, heeft GroenLeven onlangs bijna 100 zonnepanelen geïnstalleerd op het dak van het dorpshuis. “Er waren afspraken gemaakt: als de zonnepanelen er kwamen, moest er wel een stukje naar Deest vloeien. Het was een ontzettend welkome verrassing toen we hoorden dat GroenLeven de zonnepanelen op ons dak gingen plaatsen. Het is iets waar het dorpshuis op lange termijn ontzettend veel aan heeft, zeker na een financieel zware coronaperiode en in tijden van hoge energieprijzen. Momenteel kunnen we circa 80% van ons dorpshuis zo voorzien van schone energie én kunnen we terug leveren aan het net. En daar is heel Deest absoluut blij mee.”
Daarmee heeft Deest een nóg extra duurzame stap gezet voor haar omgeving. Wat Peter betreft heeft zonne-energie – in de basis – dan ook de toekomst. “Zonnepanelen zijn het beste toe te passen in de omgeving zonder deze te schaden. Ecologisch gezien, maar ook vanuit maatschappelijk perspectief. Als je deze goed toepast met de juiste bedoelingen én kennis van zaken, blijft de impact op de omgeving zo klein mogelijk. Als we daar ook nog eens waterstofopwek aan kunnen toevoegen, dan zijn we écht op weg naar de toekomst. Dat combineren we al met een project van de ontzanding in Duitsland.”
Als we hem vertellen over het Sinnewetterstof-project van GroenLeven in Oosterwolde, de pilotinstallatie waar waterstof wordt geproduceerd uit de opgewekte zonne-energie uit het naastgelegen zonnepark, luistert Peter aandachtig. “Daar wil ik wel meer over weten,” vertelt hij met een glimlach. “Dat is immers waar we naartoe moeten in de toekomst om te kunnen blijven genieten van onze omgeving,” sluit hij af.
